Rozdział 4 - Cisza przed burzą.

  Rozdział 4

- Jak mogliśmy ją tak zostawić ?!?! - krzyknęła kolejny raz naburmuszona księżniczka.
- Lucy uspokój się ! - mruknął zirytowany Natsu. Było mu ciężko zostawić przyjaciółkę na pastwę losu, nawet nie sprawdził się jako strażnik ! Miał ją chronić, a nie ona jego, czuł że jego duma ucierpiała i to solidnie.
- Ale ..!
- Cicho bądźcie ! - zdenerwował się Gray.
- Phi ! - fukneła. Resztę drogi do domu przemilczeli. Kiedy tylko przeszli próg drzwi zamkowych na księżniczkę skoczyły Juvia i Wendy.
- Księżniczko ! - przytuliła się dziewczyny Wendy i skamieniała. Zaciągnęła się zapachem księżniczki i jak oparzona z niej zeszła oglądając swoją rękę. Dłoń ociekała jeszcze z ciepłej, czerwonej krwii. Blondynka spróbowała wstać, ale chwyciła się za bok i sykneła z bólu.
- Hę ? - zdziwił się Gray podbiegając do Lucy. - Co jej jest ? - szepnął i z przerażeniem spojrzał na Wendy.
- Księżniczkoo ! - zezłościła się niebieskowłosa. - Co się stało ?! - zdarła z niej pelerynę ukazując krwawiący bok i rozdarte ubranie.
- Nic mi nie jest... - szepneła i bladą jak ściana ręką zasłoniła bok.
- Księżniczko ! Musi mi księżniczka powiedzieć co się stało ! - zaniepokojona dziewczynka kazała gestem ręki Gray'owi zabrać ją na ręce. Chłopak niepewnie ujął zimne ciało blondynki w ramiona i za rozkazaniem Marvell zaniósł ją do sali medycznej.
- Czekajcie tutaj ! - trzasnęła drzwiami.
- W tym zamku nikt nie szanuje drzwi... - prychnął różowowłosy przypominając sobie zachowanie magini sprzed kilkunastu godzin. Jednak po chwili spochmurniał i przejechał ręką po twarzy, wzdychając ciężko. Martwił się o nią... W ciągu zaledwie trzech dni całkowicie go zmieniła. Nagle ktoś położył mu rękę na ramieniu w geście pocieszenia.
- Natsu, Lucy jest silna da sobie radę ! - uśmiechneła się Mirajane.
- Nawet jej nie znasz...
- Juvia i Wendy nam o niej opowiedziały. - zabrała rękę. Dopiero teraz chłopak spostrzegł że Levy i Mirajane mają na sobie śliczne sukienki godne najwyższej damy! - Dały nam ubrania na przebranie i nakarmiły nas. - podeszła do drzwi i stanęła na palcach próbując coś zobaczyć przez okienko w drzwiach. Wendy opatrywała ranę blondynki z wielką delikatnością. Widać to było gołym okiem i białowłosa nie musiała się temu długo przypatrywać. Po chwili dziewczynka wyszła z sali i widząc zaniepokojone spojrzenia przyjaciół zaczęła mówić.
- Do rany doszło kiedy mieczem odepchnęła magię Styks. Ostrze się złamało i pod wpływem siły wybuchu wbiło się w bok księżniczki. - zdała raport. - Podałam jej leki aby się szybko zregenerowała. Jeśli chcecie możecie ją  odwiedzić. - wskazała na drzwi, a Natsu nie czekając na dalsze wskazówki wbiegł do pokoju.
- Dlaczego nic nam nie powiedziałaś ?! - usiadł obok niej na łóżku. - Wiesz jak się martwi..- Spojrzał na jej zaskoczona minę.- martwiliśmy !? - poprawił się.
- Nic mi nie jest... Mirajane,Levy...- zwróciła się do wchodzących dziewczyn.
- Dzień dobry miłościwa pani. Ja i Levy chciałyśmy postokroć waszej wysokości podziękować. - ukłoniły się. - Za wszystko... Za wyciągnięcie nas z lochu i narażenie własnego życia, za jedzenie i te piękne suknie. - Lucy patrzyła na nie ze zdziwieniem i szeroko otwartą buzią.
- Ehm... Levy, Mirajanne nie musicie się do mnie zwracać tak oficjalnie. Mówcie mi po prostu Lucy... - uśmiechneła się zarumieniona.
- Jesteś naszą wybawicielką, jak możemy się tobie odwdzięczyć Lucy ?
- To naprawdę nie będzie konieczne... Wystarczy jak zostaniemy przyjaciółkami. - gestem ręki kazała usiąść im na łóżku.
- Natsu, Gray... Możemy was prosić na moment ? - o futrynę drzwi oparła się Juvia. Zdziwieni przyjaciele poszli za Wendy i Juvią.
- Coś się stało ? - zapytał Gray.
- Doradca księżniczki dowiedział się o naszej misji ratowniczej...- oparła się plecami o ścianę niebieskowłosa. - Księżniczka zostanie ukarana.
-Co!? - wykrzyczal w miarę cicho różowo włosy - Jak to ukarana ? Jaka kara!?
-Niestety nie wiem, księżniczka musi się stawić osobiście u doradcy - odpowiedziała Wendy.
-Gray musimy coś zrobić w końcu Lucy pomogła nam uwolnić Levy i Mirjanne! - protestował Natsu.
-Spokojnie... - nagłym pojawieniem blondynka przerwała rozmowę - To tylko kara, w najlepszym wypadku jakoś uda mi się z tego wybrnąć a w najgorszym będę miała areszt domowy. - pokręciła ramionami pokazując ze nie bardzo ją to interesuje.
-Lucy naraziłaś swoje życ~
-Natsu to była moja decyzja o tej misji i to ja wzięłam za nią odpowiedzialność - przerwała mu - A teraz wybaczcie doradca na mnie czeka. - ukłoniła się lekko i oddaliła w kierunku gabinetu doradcy trzymając się za bok, na którym wciąż znajdywała się rana.

- CO ?! - krzyknęła przez drzwi księżniczka. Czwórka przyjaciół wręcz pchała się na drzwi by cokolwiek usłyszeć z rozmowy księżniczki i doradcy.
- Taka jest twoja kara ! - rozległ się spokojny głos starszego pana. - Mogłaś tam zginąć!
- Dobrze wiesz że jestem beznadziejna w jakichkolwiek przygotowaniach... - szepnęła.
- Co ona powiedziała ? - warknął cicho Natsu.
- Chyba że nie umie przygotowywać.. - odparła Wendy.
- Ale..Ale ! Zrobię cokolwiek innego ! Będę pracować na polu z rolnikiem Elfmanem ! Czy nawet pomogę Bisce na jej ranczu ! Ale proszę nie każ mi... ! - do pokoju wpadła czwórka podsłuchiwaczy.
- Eh..? - zdziwiła się blondynka.
- Eee... - wstali szybko i wybiegli z sali.
- Przykro mi księżniczko. Już postanowione ! Zaopiekujesz się festiwalem i dopilnujesz aby nic się nie stało. - odrzekł spokojnie staruszek i wyszedł z sali.
- A niech to szlak ! - kopnęła kolumnę i po chwili pisnęła z bólu. - Za trzy tygodnie festiwal.. Chyba trzeba już zacząć przygotowania... - po chwili stanęła i podrapała się w brodę. - Ale najpierw... NATSU !! GRAY  !!! WENDY !! JUVIA!!!

>Dwa tygodnie później<

-Księżniczko ! - do komnaty Lucy wbiegła Wendy. - Juvia... Juvia... Zna~
-Wendy uspokój się, wdech i wydech. - blondynka z uśmiechem podeszła do młodej Marvell, gdy ta ze świstem wypuściła ogrom powietrza.
-Juvia wyszła na powierzchnię! Powiedziała mi ze podczas patrolu jaskiń usłyszała kobiecy głos wołając o pomoc. Rozkazała mi pójść po apteczkę... - dziewczynka
z powrotem zaczerpnęła powietrza - Ale stwierdziłam ze dobrze będzie jeśli księżniczka się o tym dowie!
-Powiedziałaś komuś o tym?
-Oczywiście że, nie! - zaprzeczyła - Jak tylko tu przebiegłam to skierowałam się po apteczkę i kilka ziół.
- Rozumiem. Musimy jej pomóc ! Co ze strażnikami w tamtym rejonie ? - zapytała blondynka.
- Strażnicy patrolują korytarze jaskiń, a gdy ja i Juvia szłyśmy głównym korytarzem usłyszałyśmy głos z prośbą o pomoc. Od razu ruszyłyśmy to sprawdzić i znalazłyśmy taką czerwonowłosą kobietę.
- Erza ! - zasłoniła usta ręką i wybiegła z pokoju wraz z młodą Marvell.

-Erza! - krzyknęła blondynka widząc jak Juvia niosła na plecach nieprzytomną przyjaciółkę Natsu i Gray'a. - Musimy ją jak najszybciej zanieść do zamku! - podbiegła do niebieskowłosej, a widząc zmęczenie na jej twarzy przeniosła dziewczynę na swoje ramiona.
-Księżniczko nie możesz!! - Wendy stanęła jej na drodze tym samym ją torując.
-Wendy ma rację ,księżniczka nie może się tak przemęczać! - zaprotestowała Juvia.
-To ona uratowała mi życie wtedy w zamku Styks! Jestem jej to winna! - spojrzała na nieprzytomną ,ubrudzoną błotem i zaschniętą krwią twarz nieprzytomnej dziewczyny. - pośpieszmy się! - rzuciła się biegiem w stronę zamku.

Leki, które przyniosłam razem z Wendy nic tu nie pomogą... Jest w tak samo złym stanie jak Natsu gdy go pierwszy raz zobaczyłam z Gray'em. Jedyną szansą jest powrót do zamku i podanie silniejszych leków.

Drzwi zamku otworzyły się, a Erzą od razu zajęła się Wendy i inni.

- Natsu !!! Gray !! - do ich wspólnego pokoju wpadła Lucy ciężko dysząc.
- Lucy ! Co się stało ?! Atakują nas ? - szybko podbiegł do niej Natsu.
- Znalazłyśmy Erzę !!!! - krzyknęła i pociągnęła zdziwionego chłopaka w stronę drzwi.
- E-Erzę ? - spojrzał na biegnącą blondynkę.
- Chyba jasno mówię ! - zdenerwowała się i stanęła przed drzwiami sali. - Wejdź!
-Erza? - spytał niepewnie otwierając szerzej drzwi - Erza! - krzyknął gdy ujrzał  zabandażowaną przyjaciółkę.
-Jest jeszcze nieprzytomna, ale po lekach i ziołach jakie jej podałam powinna wkrótce się wybudzić. - skwitowała Wendy.
-Co jej się stało? - do pomieszczenia weszła Lucy a za nią Gray.
-Miała liczne zadrapania i skaleczenia oraz kilka głębszych ran. - odpowiedziała, ale widząc zmartwione spojrzenie Gray'a i Natsu dodała - Spokojnie nie były one na tyle poważne aby zagrażać jej życiu.
Przyjaciele wypuścili powietrze i podeszli do łóżka dziewczyny.
- Głupia Styks... - warknął Gray.
- Ważne że teraz jesteśmy już wszyscy razem i nie musimy już wracać na górę. - westchnęła Juvia.
- Nie. - spuściła głowę Lucy.
- Co nie ? - zdenerwowała się Wendy.
- Gdy byłam w zamku Styks widziałam przerażenie i nędzę tam panującą. Skoro mamy jeźdźca możemy ją pokonać i uwolnić tamtych ludzi. - w oczach Lucy pojawił się błysk. Wszyscy patrzeli na nią dziwnie. A gdy Juvia i Wendy chciały już na nią nakrzyczeć Erza zaczęła nerwowo mruczeć.
-Erza! Dobrze się czujesz? - Natsu momentalnie znalazł się przy przyjaciółce.
-Gray... Natsu... - jej ochrypniętym i cichy głos rozbrzmiał po pomieszczeniu.
-Erzo czy nas słyszysz? - odezwała się Lucy.
- Tak.. - szepnęła i podniosła się na łokciach. - Lucy, tak ? - spojrzała na zmartwioną blondynkę.
- Zgadza się.
- Jak udało ci się uciec ? - podeszła do łóżka Juvia. Erza skrzywiła się i nerwowo podrapała w tył głowy.
- Em... Wygrałam z Gajeel'em i uciekłam za wami, ale ... zgubiłam się i błąkałam. Wiele razy natrafiałam na mroczne zwierzęta. - nerwowo się zaśmiała.
- Dziwne... - szepnęła Marvell i pociągnęła Juvię do drzwi. - Wybaczcie nam, ale musimy coś załatwić. - dodała na odchodne. Gdy dziewczyny wyszły reszta ciągle zadawała Erzie pytania.
- Co jest Wendy ? - zdziwiła się niebieskowłosa.
- Mam złe przeczucia...
-W jakiej kwestii? - drążyła dalej Juvia.
-Chodzi o Erze - dziewczynka skinieniem głowy wskazała na szkarłatnowłosą - Mam wrażenie, że nie mówi nam całej prawdy...
-Masz pewność?
-Spójrz. - Wendy jeszcze raz pokazała na Erzę - Jest poddenerwowana i na każde pytania odpowiada jąkaniem jakby szukała doskonałej odpowiedzi w którą by uwierzyli...
-Rzeczywiście wygląda na zdenerwowaną... - Juvia przeniosła wzrok na Lucy i po chwili dodała - Ale nie mamy pewności i raczej nie będzie za fajnie gdy oskarżymy od tak Erze o kłamstwo. Pamiętaj że uratowała księżniczkę w zamku Styks.
- Tak, wiem... - westchnęła. - Ale... bądźmy czujne.
- Rozumiem. - uśmiechnęła się. - O nic się nie martw. Jest jeszcze słaba, więc nawet jeśli chciałaby coś zrobić księżniczce to nie dałaby rady.
- Ona jest jeźdźcem. Ma wielką siłę. - zmrużyła oczy dziewczynka. - Nie możemy jej zaufać. Później musimy porozmawiać z księżniczką. - spuściła głowę.
- Rozumiem. Wendy...Zmieniając temat. - spojrzała na nią chytrze- Za tydzień jest festiwal. Kogo zaprosiłaś ? - zbliżyła jej twarz do swojej.
- Em...ja.. - próbowała unikać wzroku przyjaciółki. - Nikogo jeszcze... Myślałam żeby zaprosić...
- Ciiiiiii... - przyłożyła jej palec do ust. - Nie chcę cię do niczego zmuszać siostrzyczko. - mrugnęła znacząco.
- Nie jesteśmy prawdziwymi siostrami... - szepnęła zasmucona dziewczyna.
- Tak czy siak. Dla mnie jesteś jak siostra. - zaśmiała się. - Cóż chyba musimy powiadomić doradcę o Erzie.
- Yhym ! - oby dwie pobiegły korytarzem do gabinetu doradcy księżniczki.

-Jesteś naprawdę niesamowita! - zaśmiał się Natsu - Stłuc tyle dzikich zwierząt i jeszcze przetrwać w tym krwawym świecie... Naprawdę jesteś jeźdźcem. - chłopak lekko szturchnął ramię przyjaciółki.
-Jeźdźcem...? - spytała nie rozumiejąc różowowłosego. - Już ktoś tak do mnie powiedział... Możecie mi wytłumaczyć o co chodzi?
-Hmmm... - Księżniczka usiadła na skraju łóżka i poważnie spojrzała na chłopaków. - Możecie zostawić nas same?
-Co!? Mam jej jeszcze tyle do~ - Gray chwycił Natsu za ramię i siła wyprowadził z komnaty.
Dziewczyny poczekały aż chłopacy wyjdą z pokoju, a gdy zniknęli za drzwiami pokoju zaczęła się prawdziwa rozmowa. Lucy opowiedziała Erzie o legendzie.
- A więc... Erzo jesteś bardzo odważna i podobno się posługiwałaś magią podmiany: rycerz... Stwierdziliśmy więc że to ty jesteś jeźdźcem.
Dziewczyna spuściła głowę.
- To wielka odpowiedzialność, a ja chyba nie jestem gotowa na nią... - szepnęła.
- Oh.. Erzo. - zaśmiała się blondynka. - Nie wygłupiaj się. Uratowałaś mnie, Natsu i Gray'a... To wielka odwaga... wzięłaś za nas odpowiedzialność. Chciałabym ci podziękować.
- Tu nie ma za co dziękować... - szepnęła - Słuchaj Lucy... Jesteś bardzo, bardzo fajna i w ogóle... Ale tutaj chodzi o moich przyjaciół i o ich bezpieczeństwo... - wstała i w pełni sił podeszła do krzesła, na którym Gray zostawił swój miecz.  - Doceniam to że chciałaś nam pomóc, ale zrozum że jeśli oddam cię Styks to ona da nam spokój...
- Erza ! O czym ty mówisz ?! - zdenerwowała się księżniczka.
- Wybacz Lucy ! - jednym ruchem pozbawiła dziewczynę przytomności i rzuciła miecz, łapiąc jej ciało. - Cholerna Styks... - warknęła.

-Nie uważasz ze jakoś za długo prowadzą tę rozmowę w cztery oczy? - zapytał Natsu gdy minęła godzina odkąd wyszli z pokoju.
-To zaczyna być podejrzane - Gray położył dłoń na klamce. - Wchodzimy? - zapytał a gdy jego przyjaciel kiwnął głową delikatnie nacisnął klamkę i wszedł do pomieszczenia.
-Lucy? Erza? - zdziwili się widząc pusty pokój.
-Podejrzane... - Czarno włosy podszedł do otwartego okna - Coś tu nie gra...
-Gray słyszysz! - w całym zamku dało się usłyszeć wycie jakiegoś instrumentu. - Co tu się dzieje!? - zdezorientowany Natsu natychmiast rzucił się do wyjścia.

 -Natsu! Księżniczka została porwana! - do różowowłosego z końca korytarza pobiegła Wendy.

__________________________________________________

Sorki że rozdział się spóźnił, ale nie miałyśmy czasu go napisać :D

Nie martwcie się następny rozdział ( mamy nadzieję ) wyjdzie na czas.

Pozdrawiamy ! ;*

Zachęcamy do komentowania <3

Jest to dla nas wielka motywacja ! 

Dzięki temu rozdziały będą dłuższe !