Rozdział 12 - Miłosna wiśnia

Rozdział 12

Poczuła delikatny podmuch wiatru na swojej skórze, po czym na niebie pokazała się złota łuna. Kobieta uśmiechnęła się kpiąco i spojrzała w stronę stojącej maszynerii, która podtrzymywała jej brata przy życiu.
- Już niedługo braciszku. - podeszła bliżej okna i spojrzała na więźniów. Słyszała ich zachwyt i wiedziała, że w ich sercach zawitała nadzieja.
- Jeździec nauczył się magii światła. Cienie będą nieskuteczne... - twarz królowej wykrzywiła się w grymasie. - Już niedługo jeźdźcu... - uśmiechnęła się kpiąco, a po zamku odbijał się echem jej szyderczy śmiech.

Na dworze, gdzie przebywał lud Magnolijczyków, jak sztylet wbijał im się w serca głos kobiety.
- Macarov... - do staruszka podeszła Bisca z chorą dziewczynką na rękach. - Asuka jest chora... - szepnęła na skraju rozpaczy.
- Przykro mi... Nie ma tu ani jednego zielarza czy uzdrowiciela. - odparł smutny.
- Lucy, Juvia oraz Wendy uciekły, prawda? - uśmiechnęła się smutno Laki. 
- Mam nadzieję, że jednak udało im się uciec. - burknął Freed. - Jest jeszcze opcja, że je zabili. 
- Zamknij się! - zdenerwował się Lexus. - Księżniczka nie dała by się zabić. Pewnie szykuje się do ataku lub zbiera armię.
- Armię?!?! - krzyknęła zrozpaczona Bisca. - Nie ma żadnej armii! Skąd...?
- Jest opcja, że mój brat może nam pomóc... Jednak ich armia nie dorasta do pięt Styks. - mruknął staruszek i wziął na ręce chorą Asukę. - Powinna się pośpieszyć. W tym tygodniu umarły dwie osoby. 
- Dziadku boję się... - przytuliła się do niegi chora dziewczynka. 
- Jak każdy kochanie, ale nie martw się księżniczka nas uratuje. - uśmiechnął się cierpko.

Nad elfim miastem wschodziło słońce. Delikatne promienie budziły bladą blondynkę. Już od dłuższego czasu leżała a łóżku z okropnymi bólami głowy. Westchnęła i wyjrzała przez okno. Na ulicach już bawiły się dzieci, a elfki robiły pranie. Łóżko Juvii było zaścielone. Lucy wstała i przeciągnęła się. Czuła się lepiej niż wcześniej. Podrapała się po głowie i weszła do łazienki. Wzięła długą kąpiel i zatraciła się w ostatnich wydarzeniach.  Źle się czuła z tym, że Natsu powiedział jej tyle przykrych słów. W nocy dręczyły ją koszmary.
- Lucy...? - do pokoju ktoś zapukał. Blondynka wyszła z wanny i wytarła się. Ubrała swoją codzienną elficką kreację i wyszła. Podeszła do drzwi i otworzyła.
-Natsu... - szepnęła dziewczyna rumieniąc się na widok nagiej klaty przyjaciela. - Co cię tu sprowadza? - zapytała odwracając wzrok i wbijając go w podłogę.
-Przyszedłem sprawdzić jak się czujesz... Nie wyglądałaś wczoraj najlepiej. - zdenerwowany przeczesał palcami włosy.
-Jest w porządku - uśmiechneła się kryjąc oczy za włosami. - Mogłabym pobyć trochę sama?
-Tak, ale mam jeszcze jedną sprawę... - różowowłosy oparł się o drzwi. - Nie wiele pamiętam z tego gdy byłem pod wpływem Shadō, ale wiem, że powiedziałem ci wiele przykrych słów...
-A to... To nie ważne! Nie byłeś sobą! - pomachała przed sobą  rękoma - Nie przejmuj się tym! Cześć! - krzyknęła po czym wepchnęła chłopaka na korytarz i zamknęła drzwi.
- To nie... twoja wina... - zjechała po drewnie i zakryła twarz dłońmi.

- Gray! - do chłopaka podbiegła Juvia. Chłopaka przeszły dreszcze.
- T-tak..? - zarumienił się.
- Przed atakiem Shādo zaprosiłeś mnie swojego pokoju... Chciałeś mnie o coś zapytać. Ale Ariana i Shiro nam przerwali - przypomniała sobie dziewczyna.
- Więc... no... - uśmiechnął się nerwowo. - Chciałem zapytać czy... czy chciałabyś razem ze mną pójść dzisiaj nad wiśnię em... Tej po drugiej stronie jeziora, Erza tam trenuje... Ariana powiedziała, że kilka razy do roku, w jedną noc na wiśni rosną kryształowe kwiaty i ten kto zerwie taki kwiat i...
- Oczywiście, że z tobą pójdę! - przerwała mu zarumieniona. - O której po mnie przyjdziesz?
- Spodziewaj się mnie około 20... - podrapał się w tył głowy.
- Dobrze. Ja idę do księżniczki! Wiesz, że ostatnio nie czuła się za dobrze... - pomachała mu i podekscytowana odbiegła od maga lodu.

-Księżniczko! - do pokoju blondynki, który był zarówno też pokojem Juvii wybiegła radosna niebieskowłosa. - Mam... E... Randkę? - dodała opadające na swoje łóżko. - Księżniczko? - zapytała gdy po dłuższym czasie zdała sobie sprawę, że w pokoju jest za cicho. - Księżniczko? - podeszła do łóżka  przyjaciółki po czym obeszła je dookoła i w kącie pokoju, który był zasłonięty przez łóżko zobaczyła przyjaciółkę. - Coś się stało? - podeszła do księżniczki i uklęknęła obok niej.
-Jest w porządku. - podniosła lekko głowę tak aby było widać jej uśmiech. 
- Na pewno...? - dziewczyna zmarszczyła brwi. - Czy Natsu tu był...? Widziałam go na korytarzu jak przyglądał się obrazom. Zrobił coś księżniczce?
- Nie... Po prostu głowa mnie zabolała. - skłamała - Z kim idziesz na randkę? - zaciekawiła się blondynka.
- Z Gray'em. - uśmiechnęła się Juvia.
- W takim razie będę musiała cię odpowiednio przygotować... - Lucy wstała i przeciągnęła się. - Zostaw wszystko mi, jasne? Przyjdź do mnie o 17.
- Ale księżniczko... - zmartwiła się Juvia.
- Nie! - zaśmiała się blondynka. - Nie mogę ciągle siedzieć w łóżku. Masz prawie te same wymiary co ja. Dam radę. - uśmiechnięta dziewczyna wyszła z pokoju trzaskając drzwiami. Jednak po chwili wróciła.
- Czy coś się stało księżniczko?
- Nie. - blondynka otworzyła okno i wyskoczyła.
- KSIĘŻNICZKO!? - przerażona Juvia podbiegła do okna. Kamień spadł jej z serca gdy zobaczyła Lucy stojącą na gałęzi.
- Nic mi nie jest. - pokazała jej język i skacząc po gałęziach dostała się na dół ( Lucy tarzan! - dop.aut )
-Księżniczko... - niebieskowłosa z politowaniem pokręciła głową. - Mam przyjść do niej o 17, a Gray po mnie o 20. Jest 15... Dwie godziny do Lucy i pięć godzin do Gray'a. - zaczęła kalkulować - Aaaaaa! - chwyciła się za głowę. - Idę do Wendy, Erzy, Mirajane i Levy!

Po chwili Juvia stała przed drzwiami koleżanek.

-Hej dziewczyny! - Juvia z hukiem otworzyła drzwi do pokoju Erzy i Mirajane. - Co tu się... - spojrzała na elfickie gazety z nagłówkami typu "Modny elf", "Jak uwieść elfa?", "Tam gdzie młodość i piękność..." - Wyprawia!!?
-Ciiii! - ucieszyła ja szkarłatnowłosa - Ariana nam to przyniosła na zabicie nudy...
-Juvio wiesz, że przeciętny elf zwykle miewa dwójkę ewentualne trójkę dzieci oraz żeni się po urodzeniu pierwszego? - białowłosa przed twarzą Juvii pomachała artykułem o elfickiej rodzinie.
-Elfy... Elfy wszędzie ! - zaśmiała się nerwowo i wyszła z pokoju.
- Co jej się stało? - zdziwiła się Mira gdy Juvia wyszła.
- Cóż... Zapewne chodzi o jej randkę z Gray'em! - nagle w oknie pojawiła się Lucy.
- Matko boska! - pisnęły dziewczyny.
- Lucy?! - podbiegła do okna Wendy. - Jak ty tu...? Gałęzie...? Pokój Erzy i Mirajane jest po drugiej stronie domu! - chwyciła się za głowę.
- Tak, ale dzięki tym butą od Shiro mogę... - wskoczyła do pokoju. - Wolno opadać! Widzicie to kryształki? To kryształy grawitacyjne!
- Fajne! - ucieszyła się Erza. - Przydatne...
- RANDKA!?! - do księżniczki podbiegła Mira potrząsnęła jej ramionami. - Idą na randkę?!
- Tak... - Lucy zaczęła żałować, że jednak przyszła do pokoju. 
- Pomożemy! Tylko powiedz co mamy zrobić?! - wokół Mirajane latały gwiazdki. 
- Nie trzeba... - blondynka zaśmiała się nerowo. - Chociaż... Mogłybyście przygotować Gray'owi koszyk i koc piknikowy. Idą z Juvią nad wiśnie gdzie trenujesz Erzo. Spotkałam go przed chwilą i obiecałam, że poproszę jedną z nas, żeby mu pomogła się przyszykować.
-Ej, miłosny pokój też przygotować? - zapytał Erza śmiejąc się i śmiesznie poruszając brwiami.
-Tak. - odpowiedziała Lucy i chciała już wyskoczyć przez okno kiedy zdała sobie sprawę ze słów szkarłatnowłosej - Co!? Nie!!!
-Ha! - zaśmiała się - Jak zwykle przytomna... - rzuciła i wyszła z pokoju kierując się w kierunku pokoju Gray'a i Natsu.

-Ufff... - przetarła czoło pozbywając się potu.

-Juvio juz jesteś! - krzyknęła uradowana blondynka widząc przyjaciółkę równo o  17 w pokoju. - W takim razie możemy zaczynać! - klasnęła w dłonie i z szafy wyjęła szaro-zielony kuferek i czerwoną torbę.
-Co to~
Nie skończyła bo Lucy chwyciła ją za ramię i siłą zmusiła do usiąścia na krześle. 
Boję się... - pomyślała Juvia.
-Nie ma czego... - odpowiedziała na jej myśl. (Najpierw Lucy jako tarzan, a teraz jako wrożbita Maciej xD - dop.aut.)
-Księżniczko to tylko spotkanie... - szepnęła splatając palce - Proszę nie przesadzić....
- To nie tylko spotkanie... - spuściła głowę, a jej grzwykę zakryły oczy. - To RANDKA! RANDKA rozumiesz?!?!
- Ym... tak? - przestraszyła się.
- Siadaj... Musisz wyglądać jak bóstwo. - blondynka puściła jej oczko. Niebieskowłosa posłusznie usiadła.
- Księżniczko, a ile razy ty byłaś na randkach? - po kilku minutach grobowej ciszy zapytała Juvia.
- Ja.. ja nigdy jeszcze prawdę mówiąc na randce nie byłam... - posmutniała. - Sama znasz prawo mojego ojca.
- Przepraszam nie powinnam pytać! - dziewczyna się wzdrygnęła.
- Nic się nie stało... - uśmiechnęła się nerwowo Lucy.
- Hm... Księżniczko, ale my już nie jesteśmy w Magnolii. Tu prawo twojego ojca nie obowiązuje. - zagdnęła.
- Wiem. - nagle niebieskowłosa pisnęła. - Przepraszam! - Lucy w ręce trzymała pukiel niebieskich włosów.
- Dużo wyrwałaś...? - spytała Juvia nie odwracając się w stronę dziewczyny.
- Em... - Lucy spojrzała na kłębek - Nie... Maksimum 4 włosy... - zaśmiała się nerwowo. 
- To dobrze. Nie chcę być łysa przed Gray'em... - Dziewczyna zarumieniła się i mocniej ścisnęła splecione palce. - Czemu nie pójdziesz na randkę z Natsu? - dodała.
- Ja, randka i Natsu... Natsu!? - prychnęła - Czemu akurat Natsu!? - wzdrygnęła się, gdy pod wpływem impulsu wyrwała kolejne kilka włosów przyjaciółki na szczęście niebieskowłosa tego nie poczuła.
- Jesteście ze sobą bardzo blisko... A bynajmniej tak wygląda. - zaśmiała się i podała Lucy białą opaskę z małą kokardka, którą wyciągnęła z czerwonej torby.
-Biały... - blondynka zignorowała słowa Juvii - Biały! To jest to! - krzyknęła tuż nad uchem Lockser przez co dziewczyna podskoczyła z miejsca.
-To? - spytał nie ukrywając zdenerwowania i strachu w głosie.
-Tak... - Księżniczka przeczesała dłonią włosy - Odkąd powiedziałaś mi o swojej randce, myślałam nad tym w czym mogłabyś pójść.Teraz już wiem! - podeszła do szafy i wyjęła z niej białą sukienkę sięgającą przed kolana, z koronką u końca i cienkimi ramiączkami.
-Śliczna... - W oczach niebieskowłosej pojawiły się gwiazdki - Ale to nie moje nie mogę jej wziąść...
-Te rzeczy w tej torbie są od Ariany i mieszkańców. - pokazała zawartość torby w której było kilka sukienek. - Powiedzieli, że jest to elfia moda, a po za tym chcieli się odwdzięczyć za uratowanie miasta od Shadō... No i chyba chcą żebym promowała ich ciuchy w Magnolii - zaśmiała się.
- Magnolii... - szepnęła Juvia. - No tak. Jak Erza pokona Styks to wszystko wróci do normy, prawda? - uśmiechnęła się. Zabrała sukienkę od księżniczki i poszła się przebrać. Po dziesięciu minutach wyszła ubrana w śliczną sukienkę.
- Wyglądasz pięknie! - skomplmentowała ją Lucy. - O której idziesz na randkę z Gray'em..?
- Ma po mnie przyjść o 20.
- Mamy jeszcze trochę czasu. - blondynka uśmiechnęła się - E-Ej Juvia...
- Tak księżniczko?
- Kiedy miasto zostało zaatakowane... Natsu powiedział mi, że jestem beznadziejna i słaba... Czy ja jestem aż taka zła? - zaśmiała się smutno.
- Nie! No coś ty księżniczko! - oburzyła się Lockser. - Jesteś bardzo silna! Wiesz, że pod wpływem Shādo mówiliśmy głupoty...
- Tak, wiem... Ale bardziej zabolało mnie to, że Natsu mi powiedział tyle przykrych słów niż to, że na przykład powiedział mi je Gray.
-Wiesz, że to brzmi tak jakbyś przyznała się, że podoba Ci się Natsu. - niebieskowłosa zaśmiała się się i oparła o ścianę przy drzwiach.
-Co?! Nie! - blondynka zarumieniła się po czym groźnie spojrzała na przyjaciółkę. - Wiesz... - podniosła rękę na wysokość bioder i zaczęła udawać, żd patrzy, która godzina. - O patrz! - zaczęła zgrywać idiotkę - Już musisz wychodzić. W takim razie powodzenia, cześć, dobranoc i... i... - Nie dokończyła bo podbiegła do Juvi i wypchnęła ją za drzwi.
- Jesteś zbyt zdenerwowana. - zaśmiała się towarzyszka księżniczki,a po chwili było słychać stukot jej oddalających się butów.
- Przecież wiem... - Lucy padła na łóżku zmarnowana. Westchnęła i spojrzała w stronę okna. Zagryzła dolną wargę widząc Juvię idącą razem z Gray'em w stronę jeziora. - Zazdroszę jej... - mruknęła i zeszła z łóżka przyjaciółki.
Otworzyła okno i skoczyła na pobliską gałąź. Konar był tak szeroki, że można go porównać z balkonem. Po środku ogrodu, który łączył oby dwa skrzydła domu, rosło spore drzewo. Gałęzie i konary były jak labirynt, a Lucy czuła się jak w niebie. Uśmiechnęła się czując pod stopami chłodną korę drzewa. Z gracją tancerki wspinała się, a to znowu skakała w dół. Zaśmiała się widząc przez okno Wendy i Levy, które mierzyły nowe sukienki. Bawiła się doskonale. Erza i Mira zapewne jeszcze oglądają magazyny, albo poprosiły Arianę o nowe.
- Może sprawdzę co tam u Natsu? - szepnęła sama do siebie. Stanęła, ale niestety noga jej się objechała i Lucy straciła równowagę. Pisnęła czują, jak spada. 
-Idiotka... - ktoś szepnął jej do ucha, gdy ktoś ją złapał w silne i ciepłe ramionaa. - Jak zwykle lekkomyślna... - dziewczyna spojrzała na chłopaka mając szczerą nadzieje, że to różowowłosy przyjaciel.
-Gurin? - zdziwiła się widząc brata Ariany. - Co ty tu robisz? - zapytała i chciała oswobodzic się z uścisku Gurin'a, ale z każdym jej ruchem on coraz bardziej zaciskał ramiona.
-Jak to co? - odpowiedział z głupim uśmiechem - Ratuje księżniczkę w tarapatach! Nie wiedziałem, że dzisiaj pada dziewczynami.
-Dzie.... - zamilkła na chwile wpatrując się w głęboko zielone tęczowki elfa - Dziękuję...
- Nie ma za co! Chyba coś mi się należy, prawda? - spojrzał na nią znacząco. Lucy się zarumieniła.
- Em...ee... Gurin...przestań... - jęknęła widząc, że twarz chłopaka jest coraz bliżej jej twarzy.
- Chyba ci powiedziała, że masz ją zostawić?! - nagle ktoś mocno szarpnął wojownikiem, a Lucy wpadła w ramiona innej osoby.
- N-natsu...? - szepnęła widząc zdenerwowanego chłopaka.
- Zrobił ci coś Luce?! - spojrzał na nią z troską.
- N-nie... Uratował mnie. - uśmiechnęła się szeroko.
- Jak to "uratował"?! - zdziwił się Natsu i postawił dziewczynę na ziemię.
- Dosłownie... Spadła mi z nieba! - Gurin podparł się pod boki i spojrzał wyzywająco w stronę rózowowłosego.
-Spadła z nieba... - zmierzył podejrzliwie wzrokiem elfa - I to dlatego tak bardzo chciałeś się przykleić do jej ust? - prychnął patrząc z pogardą na "przeciwnika"
-Przykleić!? To miało być w nagrodę. - zaśmiał się i mruknął do dziewczyny, która po chwili różowowłosy zakrył ciałem.
-Idiota... - szepnął i po cichu zaśmiał się.
-Idiota!? - Gurin wyprostowal się i zacisnął dłonie w pięści - Jedynym idiotą w tym mieście jesteś ty! - krzyknął po czym rzucił się na Natsu.
-Chłopaki! - Lucy starała się załagodzić sytuacje, ale w żaden sposób nie mogła oddzielić Gurin'a od Natsu, gdy podeszła do nich bliżej stało się coś nieoczekiwanego - Ej! - krzyknęła, gdy Gurin niechcący uderzył Lucy pięścią w policzek.
- Patrz co zrobiłeś!! - Natsu uderzył przeciwnika - Ona jest delikatna! Lucy!
Blondynka spuściła głowę. Znowu oberwała. Znowu jest zbyt słaba.
- Mam już tego dość! - krzyknęła zezłoszczona. - Znowu myślicie, że jestem słaba! - załkała. - Znowu! "Delikatna" Natsu! Człowiekiem delikatnym można nazwać kogoś kto nikogo nie zabił! Panuje wojna! Ja nie jestem delikatna! - chwyciła sztylet zza pasa i przejechała sobie bronią wokół ramienia- Jestem idiotką! Bo już dawno coś powinnam zrobić! A marnuje czas! Kiedy byłeś opętany przez Shādo miałeś rację... To z mojej winy umarła Lisanna! - odwróciła się szybko, a krew z jej ramienia kapała na zimię. - Zostawcie mnie samą... - powiedziała na odchodne i pobiegła w stronę pokoju.
-Lucy! - różowowłosy chciał rzucić się w pogoń za dziewczyną, ale powstrzymał  go Gurin.
-Nie rozumiesz, że chce zostać sama! - chwycił go za ramię i pociągnął w swoje stronę tak, że Natsu wylądował na ziemi.
-Nie zapominaj, że to ty ja uderzyłeś! - warknął podnosząc się z lodowatego bruku.
-To było przez przypadek. - złożył ręce i uniósł głowę do góry niczym obrażone dziecko.
-Przez przypadek, ale wymagało by przeprosić! - uklękł przy drzewie. - Idę... - rzucił na dowidzenia i odszedł w stronę ośrodka. - Do niej... - dodał szeptem, gdy znikł z oczu elfa.

- Ah... Głupia ja. Po co rozcinałam to ramię? - westchnęła gdy przy kolejnym ruchu zaszczypała ją rana.
- Księżniczko wróciłam! - do pokoju weszła Juvia z pięknym kwiatem na głowie.
- Śliczny kwiatek Juvio. - pochwaliła ją Lucy. - I jak było? Opowiadaj!
- No więc kiedy szliśmy w stronę jeziora dał mi swoją kurtkę, a potem siedzieliśmy na wiśni i rozmawialiśmy, a dosłownie dziesięć minut temu zakwitły te piękne kwiaty. Podobno jeśli będziesz blisko swojej drugiej połówki to z tego kwiatu urośnie piękna magiczna wiśnia. - Juvia zaciągnęła się zapachem wiśni.
-Ah... - blondynka rozmarzyła się spoglądając za okno - Chciałabym bym pójść na taką randkę - dodała i opadła na łóżko zakrywajac twarz poduszka.
-Księżniczko... - Juvia chciała się czego zapytać, ale podchodząc bliżej dziewczyna zauważyła rozciętego ramię i białą pościel zabarwioną krwią. - Księżniczko!? - niebieskowłosa natychmiast pobiegła do Lucy. Stając bliżej łóżka zauważyła siniaka na policzku. - O co tu chodzi!? - zapytała wyraźnie zdenerwowana.
-Nie wdałam się w bojke. - wyjaśniła - Raczej chciałam jej zapobiec i ją powstrzymać - dodała i zaczęłam obserwować jak jej przyjaciółka krząta się po pokoju w poszukiwaniu apteczki.
-Ah jest! - krzyknęła i stanęła na palcach chcąc dosięgnąć apteczki znajdującej się na szafie. - O co poszło? - Juvia zdezynfekowała ramię i po kilku minutach zabandażowała je.
-Natsu i Gurin się pobili... - spuściła głowę i syknęła z bólu. - Nie istotne! Nie ważne! Nie przejmuj się tym!
- Ogh... Ach tak?! I ty oberwałaś?! - zdenerwowała się Juvia. - Dostaną jutro za swoje! Zaraz wracam idę porozmawiać z Erzą i innymi! - trzasnęła drzwiami i Lucy tyle ją widziała.
- Nie chciałabym być w ich skórze... - szepnęła i poszła się wykąpać.

- Nie wierzę! Normalnie nie wierzę!! - krzyczała zdenerwowana Erza. - Jak oni mogli?!
- Odpłacimy się im! - warknęła Mirajane.
- Erza... Mira... Mogłybyście być trochę ciszej... Jest środek nocy...
- Nie! Nie będę cicho! Musimy zemścić się na Natsu i Gurinie!
- Czemu? - zdziwiła się Levy i Wendy. Juvia opowiedziała im wszystko, a z każdym słowem dziewczyny były coraz bardziej wściekłe.
-Ta zniewaga krwi wymaga! - krzyknęła Erza i podmieniła zbroję na "cesarzowa ognia"
-Ciszej! - Juvia po raz kolejny upomnienia szkarłatnowłosą.
-Ale co zrobimy? - do rozmowy włączyła się młoda Marvell.
-Pobijmy ich! - rzekła Erza.
-Zmuśmy ich do obiegnięcia całego miast nago w czarnej farbie i z napisem "Murzynek do wynajęcia" - klasnęła w dłonie Mirajane, a w jej oczach pojawiły się iskry.
- To już byłoby okrutne... - nie zgodziła się Levy. - Może zróbmy coś... Co nie zaszkodzi ich wyglądowi? Wiecie Lucy będzie żoną Natsu, a żadne dziecko nie chce mieć brzydkiego taty.
- A Gurin podoba się mi... - szepnęła Mira.
- To może... Rano wrzucimy ich do jeziora? - zaproponowała Juvia.
- Nie wiemy gdzie mieszka Gurin... - przypomniała Wendy.
- Hm... A może... Ariana nam pomoże? - na twarzy Erzy pojawił się straszny uśmiech.
-Dobry pomysł tylko wstrzymajmy się z tym do jutra. - zarządziła Juvia - Jest już grubo po północy i lepiej będzie to załatwić z Arianą jutro rano!
- Masz rację! - zgodziła się z nią Wendy - Wróćmy do pokojów i prześpijmy się, może coś nam jeszcze wpadniesz głowy... - powiedziała i udała się do drzwi - Dobranoc!
- Dobranoc!
- Dobranoc! - z pokoju wyszły już wszystkie dziewczyny, które w nim nie mieszkały.

- Co wy kombinujecie? - Księżniczka oparła się łokciami o łóżko i spojrzała podejrzliwie na współlokatorkę.
- My?... - zaczęła i po chwili dodała pośpiesznie - NIC!
- Jakoś nie mogę w to uwierzyć... - prychnęła i z powrotem ułożyła się do snu. - Dobranoc... - rzekła niechętnie i zamknęła oczy.
- Hahaha... Dobranoc... - szepnęła Juvia z diabolicznym uśmiechem na twarzy. 

___________________

Niby dużo Gruvi, a jednak mało xD
Tam, tam, tam! Zemsta dziewczyn! 
Gurin vs. Natsu! :D
Uwielbiam normalnie kiedy Natsu jest zazdrosny ;-; 

To nie normalne xD
Wyłącznie nam za tę przerwę, ale szkoła to wróg ;_;