Rozdział 13 - Wielki Bal

Rozdział 13

Rano Lucy obudził głośny krzyk. Z przerażeniem wymalowanym na twarzy wybiegła w koszuli nocnej z pokoju w obawie, że znowu wioskę zaatakował jakiś powtór. Zbiegła po schodach i pobiegła w stronę drzwi. Otworzyła je szybko i spojrzała w stronę jeziora, z którego strony słychać było wołanie o pomoc. A najgorsze było to, że znała ten głos. Zdyszana truchtem ruszyła nad zbiornik. Stanęła jak wryta widząc dwie wodne macki, a w nich Gurin'a i Natsu. Potem jej wzrok padł na śmiejące się głośno dziewczyny.

- Co tu się dzieje? - zapytała Arianę, która stała z boku i z uśmiechem na twarzy spoglądała na brata.

- Zemsta za to i za to! - wskazała na bandaż i policzek, z którego w nocy zeszła opuchlizna i został tylko lekko fioletowy.

- Ale skąd...? Juvia! - przypomniała sobie o przyjaciółce, która wczoraj wybiegła z pokoju z furią.

-Dobry księżniczko! Jak się spało? - Jak gdyby nigdy nic niebieskowłosa pokiwała ramionami i z wyraźnym szaleńczym uśmiechem na ustach dalej katowała bezbronnych chłopaków. - Juvio co ty wyprawiasz? - blondynka podeszła do przyjaciółki i chwyciła ją za dłonie tak aby nie mogła kontrolować wody. - Nic wam nie jest? - tym razem podeszła do Natsu i Gurin'a, którzy spadli z pokaźnej wysokości.

-Nic... - mruknął elf i chwytając za miecz leżący nieopodal jeziora niebezpiecznie zaczął zbliżać się do strażniczki Lucy.

-Gurin! - krzyknęła Ariana wiedząc jaki zamiar ma jej brat.

-No dalej! Dawaj! - Juvia wyciągnęła z buta swój niewielki sztylet i skierowała go w stronę wojownika. - Nikt nie będzie krzywdzić księżniczki!

- To było nie chcący! - krzyknął.

- Zmierzmy się jak facet z kobietą! - warknęła.

- Natsu! - księżniczka zawołała chłopaka. Różowowłosy chwycił Gurina, a Juvię Lucy i Wendy.

- Skrzywdziłeś ją! Jako strażniczka... Mam prawo cię zabić! - syczała wściekła kobieta.

- Uspokójcie się! - prosiła blondynka. Erza, która była zła, że Lucy przerwała jej ten pokaz uderzyła rękojeścią miecza Gurin'a, a on upadł nieprzytomny na ziemię.

- Chociaż na chwilę będzie spokój... - mruknęła i schowała broń do pochwy.

- Co tu się wyprawia?! - za Arianą znikąd pojawił się Shiro. - Mieszkańcy mi się skarżą. - pokiwał swoimi elfimi uszami.

- Zemsta dziadku...zemsta​... - przywitało go przerażające spojrzenie Juvii. Wzrok staruszka utkwił w nieprzytomnym wnuku. Chciał coś powiedzieć, ale Ariana wyraźnie dała mu do zrozumienia, że nie warto.

-Ah... - Gdy burmistrz miał odejść nagle o czymś sobie przypomniał - Pomyślałem sobie, że z okazji pokonania Shadō warto by było urządzić bal... Co o tym sądzicie?

-Dziadku to wspaniały pomysł! - krzyknęła uradowany elfka - Moglibyśmy to zrobić tu nad jeziorem i na koniec obejrzeć wszyscy zachód słońca - rozmarzyła się, a po chwili jeszcze dodała - I jeszcze może, żeby chłopcy zapraszali dziewczyny? - zapytała kładąc palec na ustach.

-To świetnie! - zgodziła się z nią szkarłatnowłosa - Mogłabym założyć tę suknię, którą dostałam od mieszkańców... - szepnęła i odeszła w stronę ośrodka.

-A ty Lucy co o tym myślisz? - elfka podeszła do księżniczki.

-Eh... - westchnęła - Prawdę mówiąc obojętnie mi to... - zaśmiała się nerwowo.

- A więc ustalone! - klasnęła w dłonie Mirajane.

- Dobrze, dobrze... - mruknął Shiro. - Ja się wszystkim zajmę. Bal rozpoczniemy o 17. - puścił oczko Wendy i odszedł. Lucy szepnęła coś cicho i poszła w stronę domu. Po kilku minutach w pokoju Lucy i Juvii zawitały wszystkie dziewczyny.

- Jak myślicie? Lepsza będzie ta czy ta?! - przymierzała sukienki Mira.

- Kto cię zaprosił Miruś...? - zapytała Levy.

- Em... Nikt... - zawiesiła głos - Ale kiedy Gurin mnie zobaczy to na pewno szczęka mu opadnie! - zapewniła.

- Wendy? A ciebie kto zaprosił? - Lucy uśmiechnęła się w stronę Wendy.

- Shiro... - na jej twarzy pojawił się grymas - Mówił, że musi mi coś powiedzieć, a potem zapytał o to z kim idę i tak jakoś wyszło - zaśmiała się nerwowo.

- Lucy ta ci będzie idealnie pasować! - Erza wyciągnęła srebrną suknię. - wygląda jakby była uszyta specjalnie dla ciebie!

Ariana zachłysnęła się powietrzem.

- Coś nie tak Ari..? - zmartwiła się Juvia.

- Ta sukienka... - podeszła jak w transie do stroju.- ...to sukienka, która należała do pewnej dziewczyny. Nazywano ją Czwartą. Znała jeźdźca i była założycielką przystani elfów. Co ona tu robi? - zdziwiła się Ariana. - Powinna leżeć w krypcie razem z księgą Lumiency... - zasłoniła usta rękami przeklinając w myślach swój niewypażony język.

-Księgą Lumiency... - Lucy zamyśliła się na chwilę - Ta księga nie powinna należeć do jeźdźca i być w Magnolii? - spytała uważnie przyglądając się elficce.

-Wiesz... - Ariana podrapała się w tył głowy po czym wypuściła głośno powietrze z płuc i wybiegła z pokoju krzycząc - Dowiesz się w swoim czasie!

-Co!? - Erza i Mirajane wypuściły z rąk sukienki.
- Jakaś tajemnica? - białowłosa uklęknęła i zaczęła zbierać upuszczone sukienki.

-Dziewczyny nie ingerujmy w to... - rzekła Juvia z głową w szafie - Musiała mieć jakiś powód, żeby nam o tym nie powiedzieć... - szepnęła wyciągając z dna szafy piękną falbaniastą sukienkę w kolorze morskiej zieleni.

-Juvio... - do niebieskowłosej podeszły wszystko dziewczyny - Piękna suknia... - dotknęły materiału.

-Dziękuje. - szepnęła i spuściła głowę uważnie przyglądając się ubraniu - Należała do mojej matki... - uśmiechnęła się.

-Matki? - spytała niepewnie Lucy - Ale co ona tu robi nie widziałam, żebyś brała takie rzeczy z zamku...

-Jedna z mieszkanek mi przyniosła mówiąc, że znała moja matkę od piaskownicy i to jest jej sukienka z elfickiego balu..

- Twoja mama była elfem?! - jęknęły razem Erza i Wendy.

- N-na to wychodzi... - uśmiechnęła się nerwowo. Wendy rzuciła się na Juvię i szarpnęła jej włosy obok ucha.

- Uff... - zeszła z przyjaciółki - Chociaż uszy masz po ojcu...

- Nie pamiętam bym kiedykolwiek widziała się z Arianą, a tym bardziej Gurinem... Jednak oni mówią do mnie jakbyśmy się znali od lat! Teraz twoja matka... - blondynka usiadła - ...nie rozumiem co elfy chcą przed nami ukryć... Ale to coś ważnego. - ściągnęła brwii.

- Księżniczko... Na korytarzu wisi obraz jak księżniczka bawi się z Gurinem i Arianą... - zakryła dłonią usta.

- Będziemy musiały się tego dowiedzieć... I albo ona nam to powie, albo...

- Albo..?

- Albo będziemy musiały włamać się do krypty.

- Nie wiemy gdzie ona jest...

- Zostawcie to mi! - krzyknęła dumnie Erza.

- Na razie bawmy się dobrze na balu... - westchnęła Juvia.

- Zgadzam się... Nie ma po co robić nie potrzebnego zamentu - zgodziła się z kobietą Wendy.

- Dobrze. Lucy... Nie jesteś jeszcze ubrana! Co sobie Natsu pomyśli?!

- A ty znowu... - blondynka założyła dłonie na biodra i przychyliła się lekko w lewo - Powiedzcie mi czemu Natsu?

-Ty się jeszcze pytasz czemu! - szkarłatnowłosa zaśmiała się i z chytrym wzrokiem popatrzyła na Mirajane, która jakby na znak popchnęła Lucy na łóżko. - Po pierwsze! - podniosła jeden palec do góry - Wiemy, że Ci się podoba!

-Po drugie! - do Erzy dołączyła się białowłosa podnosząc dwa palce do góry - Ty podobasz się jemu.

-Po trzecie słodko razem wyglądacie. - do rozmowy przyłączyła się Wendy.

-A po czwarte ten idiota potrafi się opanować i ochłonąć tylko, gdy ty jesteś obok niego. - Juvia pomachała przed oczami Lucy czterema palcami.

-Widzisz... A teraz... - Erza pokazała srebna i miętową sukienkę - Ktora wolisz?

-Ale tej srebrnej Nie możemy...

- Nie zgadzam się! - zareagowała Juvia. - Ariana do końca nie powiedziała nam, że nie może jej ubrać!

- Racja, co racja! - zachichotała Mirajane i wepchnęła Lucy do łazienki. Po kilku minutach wyszła ubrana w piękną srebrną suknię sięgającą do kolan.

- W dekolcie trochę za ciasna... - mruknęła - Ale jest dobrze. - uśmiechnęła się serdecznie.

- Wyglądasz ślicznie Lucy! To jest do zestawu! - nałożyła jej na ramiona bolerko.

- Teraz czas na włosy... - w oczach Erzy pojawiły się gwiazdki.

- Może ja uczeszę księżniczkę? - zaproponowała Wendy, a blondynka dziękowała jej w duchu. Minęła godzina. Wszystkie dziewczyny wyglądały cudownie, olśniewająco, a Styks mogła im tylko pozazdrościć. Nagle do pokoju ktoś zapukał.

- Ja otworzę - zaproponowała Lucy. - N-n-natsu?! - pisnęła widząc chłopaka w białym garniturze.

- Hej Lucy! - przywitał się nieświadom tego, że w pokoju siedzą największe plotkary na świecie - Mam do ciebie pytanie... Pójdziesz ze mną na ten bal?

-Ta-ta - zaczęła się jąkać,ale  po chwili wzięła głęboki wdech i z uśmiechem powiedziała. - Oczywiście!

-Ciesze się, myślałem, że po tej wczorajszej awanturze nie będziesz chciała ze mną pójść... - podrapał się w tył głowy - Jest jeszcze jakieś pół godziny do balu, więc przyjdę po ciebie równo o 17...

-Będę czekać! - uśmiechneła się serdecznie i zamknęła drzwi po czym osunęła się po nich na podłogę.

-Aaaaa! - w całym pokoju rozległ się pisk dziewczyn. - Wiedziałam! - krzyknęły niemal równocześnie.

-Chciałbym, żeby zaprosił mnie w taki sam sposób Gurin... - rozmarzyła się białowłosa.

-Czyli podoba ci się brat Ariany. - zachichotała blondynka wstając z ziemi i poprawiając fryzurę.

-Tak, ale to nieistotne nie zwraca na mnie uwagi. - pomachała ręką na znak zrezygnowania. - Przepraszam, ale zostawiłam w pokoju biżuterię pójdę po nią i spotkamy się na miejscu.

- Jasne! - pomachały jej dziewczyny.

- Kurde... - nagle Erza pacnęła się w czoło. - Zapomniałam o czymś... Wendy chodź ze mną! - pociągnęła zdezorientowaną dziewczynkę za sobą.

- Co możemy robić przez pół godziny? - westchnęła Lucy patrząc na Levy i Juvię. Po chwili sobie o czymś przypomniała.

- Levy... A dla kogo ty się tak wystroiłaś...hmm​? - spojrzała na zawstydzoną istotkę.

- Gajeel...mnie zaprosił... - jęknęła.

- Cieszę się że już jest lepiej... - pogłaskała ją po lokowanych włosach Lucy.

- Juvia... - drzwi do pokoju się otworzyły, a w nich stanął Gray z kwiatami w ręce. Klęknął przed zdezorientowaną kobietą i wręcz wepchnął jej do ręki kwiaty. - Pójdziesz ze mną na bal?! - krzyknął. Levy i Lucy szeroko otworzyły oczy, a szczęki im opadły. ( Taka mina wtf xD dop.aut )

- D-dobrze... - odparła zdziwiona.

- No i git! - wstał podszedł do niej i pocałował. Po czym jak gdyby nigdy nic wyszedł z pokoju.

- Co...to właśnie było? - szepnęła Lucy spoglądając na zarumienioną Juvię, która po chwili przewróciła się.

- To magia miłości! - zachichotała Levy i pomogła wstać Juvii.

-Juvia chyba się zakochała... - szepnęła Lockser chwytając dłoń przyjaciółki i wstając z podłogi.

-Heh... - zaśmiała się blondynka - Niektórzy to dopiero maja szczęście w miłości. - powiedziała poprawiając sukienkę.

-I mówi to osoba zaproszona przez osobę, która jej się podoba. - Juvia uderzyła lekko w ramię Lucy.

-Przepraszam was ja już idę... - szepnęła McGarden podchodząc do drzwi - Umówiłam się z Gajeel'em przy bibliotece...

-Do zobaczenia! - krzyknęły dziewczyny, gdy niska niebieskowłosa opuszczała pokój.

- Księżniczko...? - po kilku minutach ciszy odezwała się Juvia.

- Coś się stało? - w tej chwili niebieskowłosa wpięła w włosy Lucy kwiat.

- H..hej.. Co ty robisz? - zdziwiła się.

- Potem mi go oddasz! - zachichotała. - Pasuje ci... - uśmiechnęła się. W pokoju rozległ się odgłos pukania.

- Oho... To chyba Natsu.

- Już idę! - blondynka otworzyła drzwi.

- Idziemy? - podał jej rękę. Lucy przyjęła dłoń przyjaciela i razem ruszyli w stronę jeziora.

- I ona chce nam wmówić, że go nie kocha? - westchnęła z uśmiechem Juvia.

- Shiro się postarał... - szepnęła Lucy widząc pięknie naszykowany "ogródek balowy". Kilka stołów, na drzewach były lampiony, a na podium skrzypki. Wiele elfich par tańczyłomwolny taniec.

- Racja Lucy... Racja! - uśmiechnął się do niej, a jej nogi stały się jak z waty. Nagle ktoś odepchnął Natsu i sam chwycił Lucy za rękę.

- Hę...? - zdziwiła się. - G-gurin...?

- Pozwól, że zatańczymy... - szepnął całując dłoń blondynki.

-Hę... - zdziwiła się, a jej twarz przybrała kolor czerwony. - Gurin... Jestem z Natsu... - szepnęła i kątem oka spojrzała na różowowłosego, który szykował się do ataku na elfa.

-Przepraszam....​ - rzekł Gurin i pociągnął dziewczynę w środek tłumu tak aby zniknęła ona z oczu Natsu.

-Lucy! - brązowooka usłyszała głos swojego przyjaciela.

-Gurin puść mnie! - krzyknęła wyrywając dłoń z uścisku wojownika i kierując się w stronę głosu Natsu.

-Czekaj! - w ostatniej chwili złapał ja za rękę.

-To boli... - syknela, gdy chłopak mocniej ścinal rękę.

-Daj się wytł~

-Ty!? - za plecami Gurin'a z nikąd pojawił się różowowłosy - Puść ją... - szepnął zaciskając zęby. - Już! - Tym razem krzyknął wyrywajac Lucy i popychając zdezorientowaneg​o elfa na stół.

- Natsu! Gurin! Natychmiast przestańcie! - Erza chwyciła oby dwóch za kołnierze i uderzyła ich. - Jak skończy się bal... oby dwoje... będziecie...mart​wi...

- T-tak... - przytakneli. Posłali sobie jeszcze groźne spojrzenia i odeszli.

- Ah... Rozumiem że byłeś zły, ale żeby od razu rzucać się na niego...? - uśmiechnęła się do niego.

- Jesteś moją partnerką więc muszę z tobą zatańczyć jako pierwszy prawda? Poza tym... Jakiś niedorozwinięty elf nie będzie cię krzywdził! - chwycił jej dłoń i pocałował ją. - Uczynisz mi ten zaszczyt i zatańczysz ze mną? - jego tęczówki odbijały światło lampionów.

- Wygląda słodko... - szepnęła sama do siebie blondynka. - Oczywiście! - po chwili objął ją.

- Prawda, że są uroczy? - zachichotała Ariana.

- Ona była moją żoną... - warknął elf.

- Eh... Wracasz do starych czasów... - blondynka nagle spoważniała. - Prawie się dzisiaj wygadałam uwierzysz? - westchnęła.

- Pff... - prychnął.

- Uspokój się! - syknęła dziewczyna.

- Jak mam być spokojny, gdy jakiś różowy pawian tańczy z moją kobietą! - krzyknął cicho.

- To już nie te czasy, nie to życie... - elfka chwyciła go za krawat. - Nie wspominaj o tym więcej... Ona i tak niczego nie pamięta...

-Lucy na pewno nic ci nie zrobił? - Natsu uważnie przyjrzał się dłoni Lucy przez co nadepnął jej na stopę.

-Au...-szepnęła​ odsuwając nadepniętą nogę i zaczynając prowadzić w tańcu.

-Przepraszam, mogłem ci powiedzieć, że nie umiem tańczyć... - gdy zakręcił Lucy wolną ręką otarł kropelki potu z czoła.

-Nic się nie stało i tak tańczymy lepiej niż oni... - dziewczyna wskazała na jedną z elfickich par, które tańczyły jakby z kilkunastoma promilami we krwi.

-Lucy... - szepnął chłopak po raz kolejny obracając blondynką. - Lubisz Gurin'a?

-Co to za pytanie? - zatrzymała się na chwilę, ale napotykając groźne spojrzenia innych tańczących par dla których Lucy była przeszkodą, ponownie rozpoczęła taniec.

- Odpowiedz... - poprosił.

- Cóż... To mój przyjaciel... Chociaż czasami zachowuje się jakbyśmy byli...parą? - zmarszczyła brwi. - Nie znam go długo, ale... Mam takie uczucie jakbym już go gdzieś widziała... - szepnepnęła. Kolejny raz syknęła z bólu.

- Przepraszam, przepraszam! - jęknął.

- Nic nie szkodzi... Natsu? - Lucy nabrała powietrza do płuc.

- Tak?

- Dlaczego byłeś taki smutny gdy dowiedziałeś się, że Lisanna...nie żyje? - chłopak zamilkł, a po chwili zmarszczył brwii.

-Jest mi naprawdę przykro, że umarła... - zawiesił głośno spojrzał wysoko w niebo - To moja wina... Mogłem ja uratowac wtedy, gdy została porwana... Naprawde żałuję... - zamilkł i ponownie spojrzał w oczy partnerki - Lucy... - szepnął niepewnie widząc zaszklone oczy.

-Natsu... - wzięła głęboki wdech - Czy ta ją kochasz? - zapytała na jednym wydechu.

-Kocham dziewczynę o pięknych włosach i wiecznie promienny uśmiechu... - uśmiechnął się mocniej ściskając dłonie Lucy.

Dziewczyna wyrwała ręce z jego silnego uścisku i zamachnęła się uderzając go w policzek. Zdezorientowany chłopak spojrzał na płaczącą blondynkę.

- W takim razie życzę wam szczęścia! - warknęła i uciekła.

Do zdezorientowaneg​o Natsu podbiegła wściekła Juvia i Wendy.

- Coś zrobił księżniczce? - syknęła Wendy odciągając go na bok.

- Nic... - dotknął pieczącego policzka. - Chyba pomyślała że kocham Lisannę...

- Że co?!?! - wściekła się Juvia.

_______________________

XD

Chyba już tak musi być, że Lisanna jest główną przeszkodą w związku Natsu x Lucy.

Ale jednak.... Cicici my nic nie mówimy ;33

Serdecznie pozdrawiamy!

Przepraszamy też za wszystkie błędy xD Ale przy tak długiej treści trudno jest wszystkie znaleźć i skorektować.