Rozdział 11 - Cienie serce moich bliskich

Rozdział 11

Blondynka obawiając się elfiej przyjaciółki chwyciła za poduszkę i uderzyła nią w dziewczynę tak, że ona wylądowała łóżku.

- Przepraszam... - szepnęła gwałtownie zatrzaskując drzwi i wybiegając na korytarz.

-Lucy! - za jej plecami stanął różowowłosy - Co tu się dzieje? Obudziłem się i zauważyłem, że nie ma Gray'a, byłem w pokoju Wendy i Levy, także w pokoju Erzy i Mirajane... nie ma ich! - krzyczał wymachując rękoma.

-Natsu uspokój się...- szepnęła, po czym chwyciła chłopaka za dłoń - To nie najlepsze miejsce do rozmowy. - rzekła spoglądając na drzwi, za którymi znajdowała się Ariana.

- Czyli to tak wyglądają dziewczyny rano bez makijażu... - zmarszczył brwi.

- Uciekajmy! Musimy się gdzieś schować! - chwyciła go za rękaw i pociągnęła w stronę jadalni. Zamknęła drzwi dzielące ich od świata ciemności.

- Nie, żebym się czepiał... Ale możesz mi w końcu wyjaśnić co się dzieje?! - zdenerwował się. Dziewczyna opanowała oddech i spojrzała w stronę drzwi.

- Coś zaatakowało miasto i zamienia ludzi i elfy w ich mroczną stronę... - szepnęła. - Ariana widocznie była już zakażona... - nabrała powietrza do płuc.

- Co robimy?

- Musimy dostać się do biblioteki i poczytać o tym czymś... Ariana zdążyła mi tylko powiedzieć Shā~ więc powinniśmy szukać pod tymi literami. - otworzyła powoli drzwi - i jeszcze jedno... Nie słuchaj ich i nie pozwól się dotknąć, ale też ich nie bij. Nie wiadomo czy nie da się im pomóc.

-Dobrze. - przytaknął głową. - W takim razie, w którą stronę do biblioteki?

-Biblioteka... To będzie... - szepnęła, po czym skamieniała.

-Coś się stało? Wyglądasz zabawnie. - zaśmiał się przyglądając twarzy dziewczyny.

-Nie wiem... - spuściła głowę.

-Nie wiem? - chłopak nie zrozumiał co na myśli miała przyjaciółka.

-Przestań udawać idiotę! - walnęła go w ramię i opierając się o ścianę zjechała po niej do pozycji siedzącej. - Nie wiem gdzie jest biblioteka... Wprawdzie Ariana mówiła mi o jej miejscu położenia, ale nie pamiętam gdzie to jest... - podkuliła nogi, po czym położyła czoło na kolana.

-Spokojnie, nie ma co się załamywać. - różowo włosy podał rękę dziewczynie - Jedynym wyjściem jest szukanie.

-Ale Natsu! Jeśli stąd wyjdziemy~

-Lucy nie mamy wyboru! - chwycił jej ramię i siłą sprowadził do pionu. - Wszyscy mieszkańcy w tym nasi przyjaciele są w niebezpieczeństwie!

- Masz rację! Chodźmy! Pamiętam, że mówiła coś o tym, że jest obok ratusza. - zagryzła dolną wargę i zmarszczyła brwii - Ze strony wschodniej!

- Hihi! Chodź Luce! - cicho się skradając wyszedł z kuchni, a potem z domu, razem z Lucy.

- Tędy... - szepnęła i pociągnęła Natsu w stronę olbrzymiego drzewa. Elfy chodziły jak zahipnotyzowani. Z grymasem bólu lub rozpaczy na twarzy. Nagle przed Lucy i Natsu znikąd wyrósł pochłonięty mrokiem Gray.

- O! Ten idiota też dał się pochłonąć! - zarechotał Natsu w geście wygranej.

- Kogo my tu mamy? Księżniczkę od siedmiu boleści i rycerzyka. - prychnął.

-Natsu nie słuchaj tego, co mówi! - chwyciła go za ramię i starała się ominąć szatyna bez dotknięcia go.

-Już uciekacie? - Gray poparł dłonie i chciał nimi dotknąć Lucy, ale Natsu w porę odsunął dziewczynę - No proszę rycerzyk jak zawsze w porę szkoda tylko, że marnuje swój czas na taką dziwkę jak ona! - wskazał palcem na blondynkę, po czym zaniósł się donośnym śmiechem. - To niby ma być księżniczka!? Nadaje się co najwyżej do czyszczenia butów!

-Natsu proszę Cię chodźmy... - szepnęła chwytając kawałek materiału kamizelki przyjaciela.

-Al~ - spojrzał na nią i zobaczył jak po jej policzku spłynęła pojedyncza łza - Dobrze chodźmy.

Mroczny Gray nawet nie pomyślałby iść dalej za tą dwójką. Miał ich gdzieś. Jak znowu ktoś przyjdzie, to znowu temu komuś nagada i tyle!

- Lucy... Kazałaś mi ich nie słuchać... Wiesz, ty jesteś naprawdę świetną księżniczką, a nikt nie spodziewał się ataku Styks, więc nie musisz się winić. - objął ją ramieniem i spojrzał w twarz blondynki.

- Natsu... Wiesz co? Idioci z nas... - zaśmiała się. - Patrz! - wskazała na obszerny napis „Biblioteka Elficka".

- To tutaj! - krzyknął. Lucy zasłoniła mu usta rękami. Nie miała ochoty na docinki, a taki krzyk mógł je tylko zwabić.

- Wchodzimy! - zarządziła i cicho weszli już do budynku.

- Ile książek! - zachwyciła się blondynka rozglądając się po półkach. - Szukaj pod wytycznymi: Potwór, smutek, Shā i mrok.

-Masz coś? - zapytała się blondynka po ponad pół godzinnych poszukiwaniach.

-Nie... - podrapał się w tył głowy i przebrał kolejne kilka książek - Nigdy w życiu nie sądziłem, że przejrzę tyle książek jednego dnia. - zaśmiał się i chwycił kolejna książkę. - Lucy! - krzyknął.

-Tak? - rzekła i spojrzała ma chłopaka, który trzymał w rękach książkę z czarną zamszową okładką z napisem „Shadō” - Znalazłeś!

-Skąd masz pewności, że to ta? - zapytał się pokazując dziewczynie książkę.

-Czuje to... Bije od niej taka mroczna energia... Nie czujesz?

-No wiesz, jedyne co czuję to... - rozejrzał się wokoło. - W sumie to nic nie czuję...

-Idiota... - szepnęła sama do siebie i otworzyła książkę na pierwszej stronie.

- „ Potwór Shādo to jeden z trójki demonów stworzonych przez pierwszą mroczną istotę i smoka mroku. Odbiera żywicielowi całą radość życia i stara się go jak najbardziej poniżyć. Im dłużej karmi się ofiarą tym jest silniejszy. Ofiara jest swoim dokładnym przeciwieństwem. Zapieczętowany przez Lumiency za pomocą światła. „ - przeczytała. - Wygląda na to, że jeśli chcemy pokonać tego potwora, to musimy zapieczętować go światłem. - Lucy zagryzła dolną wargę.

- Jak to zrobić? - zapytał Natsu.

- Nie mam zielonego pojęcia. - pomachała przecząco głową.

- Gihi!~

Zza kolumny wyłonił się Gajeel.

- Nic dziwnego! Czy ty cokolwiek wiesz? - prychnął z kpiącym uśmiechem.

-Gajeel... - Natsu zacisnął zęby.

-Czy to nie Natsu?! - brunet zaśmiał się - Mówił ci ktoś, że w tych włosach wyglądasz jak pedofil? - zadrwił podchodząc bliżej dwójki ludzi. - Jak zwykle chcesz załatwić sprawę pięściami, cóż nie dziwię się dla kogoś takiego jak ty to normalne. - prychnął.

-Natsu nie rób nic głupiego, pamiętaj, że jeden zły ruch i po nas. - przypomniała mu Lucy, ale widząc, że chłopak nie zwraca, a co najważniejsze nie słucha tego, co mówi, kopnęła go w kostkę.

- Ała! - pisnął.

- Proszę, proszę, proszę... W tym związku to chyba kobieta musi bronić chłoptasia... - zrobił zbolałą minę i zarechotał.

- Za dużo to ty się nie zmieniłeś, wiesz?! - syknął Natsu przez zaciśnięte zęby.

- No to może pokażesz, na co cię stać?! - zadrwił.

- Pokonam cię jednym ruchem! - krzyknął Natsu. Zdenerwowana blondynka rzuciła w mężczyznę książką i chwyciła zdezorientowanego chłopaka za rękę. Nagle Lucy na kogoś wpadła. Z przerażeniem podniosła wzrok.

-Erza!? - pisnęła blondynka widząc szkarłatnowłosą.

-Lucy wszędzie cię szukałam! - dziewczyna chwyciła blondynkę i Natsu, po czym wybiegła z biblioteki i skierowała się za budynek. - Tutaj jest miejsce, w którym będziemy mogli porozmawiać. - rzekła i wskazał na pień drzew, na którym znajdował się właz. Szkarłatnowłosa otworzyła go i siła wepchnęła tam dziewczynę i chłopaka.

- Jejku... Już się martwiłam, że i wy zostaliście pochłonięci. - odetchnęła z ulgą.

- Nie. Daliśmy sobie radę, ale mieliśmy małe problemy... - jęknęła księżniczka przypominając sobie o obelgach Gray'a.

- Wpadliście na kogoś?

- Tak, na Gray'a i Gajeel'a. Dlaczego cię nie było w pokoju?! - warknęła.

- Rano, przyszedł po nas Shiro. Poprosił nas o pomoc więc poszłyśmy. Ariana przekonała staruszka, że miałaś za sobą ciężką noc i pozwolił ci spać dalej... - uśmiechnęła się przepraszająco.

- Byliśmy w bibliotece! - przypomniał Natsu przerywając rozmowę.

-Dobrze, a jak ty się zaznajomiłaś z tym wszystkim...?

- Gdy szliśmy w stronę ratusza nagle niebo zrobiło się ciemne. Jakby zaszło dymem. Po dosłownie ułamku sekundy, ten dym opadł wprost na Shiro. Wyszedł z obłoku jakiś taki szary. Zaczął na nas krzyczeć, ale najbardziej na Arianę. Uderzył Juvię i Wendy. Po jakiejś minucie i one się przemieniły. Następnie rzucił się na Mirę i Levy. Ariana stanęła przede mną i mnie obroniła. Powiedziała, że po ciebie pobiegnie i sprowadzi do mnie. Po tym, jak pobiegła widziałam jak mgła osadza się w ratuszu, a dziewczyny szerzą smutek i pogardę.

- Rozumiem! Nic ci się nie stało prawda? - zmartwiła się Lucy.

- Nic, a nic. - uśmiechnęła się. - Tym korytarzem dostaniemy się do wentylacji ratuszu. Stamtąd spróbujemy jakoś tego potwora załatwić.

- Gdy ja i Natsu byliśmy w bibliotece to przeczytaliśmy o tym potworze.

- Masz tu te książkę?!

- Rzuciłam nią w Gajeel'a... - zaśmiała się nerwowo. - Zostanie ślad...

- Nie ważne... Pamiętasz cokolwiek? - zaciekawiła się czerwonowłosa.

- Jasne... - Lucy opowiedziała kobiecie czego dowiedziała się razem z Natsu.

- Hm... - zamyśliła się. - Mam zbroję Kwiatu Słońca. Myślisz, że chodzi o to?

-Ma w nazwie słońce... A słońce to światło, nie? - zamiast Lucy odezwał się Natsu przez co musiał się zmierzyć z morderczy wzrokiem Erzy.

-Nie wiem, czy chodzi o to, ale warto spróbować! - krzyknęła zachęcającym głosem. - Ja i Natsu będziemy cię osłaniać!

-Dobrze w takim razie ruszajmy! - rozkazała i udała się w głąb tunelu.

Nie szli długo. Po mniej niż minucie widzieli już swój cel. Unosił się nad biurkiem Shiro, jako wielka, kłębiastą chmura. Był już bardzo duży i emanował złowrogą energią. Lucy czując jak wiele smutku z niego promieniowało zachłysnęła się powietrzem. Czerwonowłosa dała znak, żeby wyszli na marmurową pułkę pod nimi. Ostrożnie Natsu roztopił metal, który był ich przeszkodą. Najpierw wyszedł mag ognia, a następnie Erza. Księżniczka niepewnie wyciągnęła nogę z szybu i postawiła ją na gładkiej powierzchni. Przeszedł ją dreszcz czując lodowate podłoże pod stopą.

- To Juvia i Wendy... - szepnęła Lucy widząc przyjaciółki. - A tam Levy i Mirajane... - wskazała.

- Uratujemy je! - Natsu klepnął dziewczynę, przez co jej noga objechała się, a blondynka zwisała ciałem w dół zwracając na siebie uwagę zahipnotyzowanego ludu.

- Natsu... - warknęła Erza i podmieniła zbroję, mierząc różowowłosego morderczym spojrzeniem.

-Teraz nie pozostaje nam nic innego jak bronić się przed mrocznymi przyjaciółmi - blondynka przetarła dłonią czoło pozbywając się kropelek potu - I pokonać to coś. - dodała wskazując na ogromny obłok dymu.

-Dobrze Natsu postaraj się zatrzymać Mirajane i Levy, a ja i Lucy zajmiemy się Wendy i Juvią oraz wymyślimy sposób na pokonanie mroku. Zrozumiano? - szkarłatnowłosa mocniej zacisnęła dłoń na rękojeści miecza.

-Tak! - chłopak zasalutował, po czym rzucił się w stronę dwóch dziewczyn.

-Pamiętaj, żeby ich nie dotknąć! - krzyknęła Lucy za nim Natsu oddalił się.

- Jasne! - odkrzyknął.

- Chodźmy Lucy! Będziesz mnie osłaniać, jasne?! - uśmiechnęła się i uniknęła zbliżającej się Juvii.

- Chodź, chodź... Nie wstydź się! Juvia nic ci nie zrobi jeźdźcu bez nadzeji! - zachichotała i spróbowała rzucić się na Erze. Lucy chwyciła jedną z kilkunastu ksiąg z półek staruszka i rzuciła bezlitośnie w stronę Juvii.

- Cholera! Auua! - pisnęła i pogładziła się po bolącej głowie. - Ty... - warknęła w stronę Lucy.

- Nie mamy z nimi jak walczyć Erza! - zmartwiła się blondynka. 
- C-co..? - nagle drzwi się otworzyły, a przez nie weszli pochłonięci.

- Ledwo dajemy sobie radę z dwójką, a ich jest teraz z kilkadziesiąt! - zdenerwowała się Erza.

- Erza uważaj! - Natsu odepchnął czerwonowłosą i został dotknięty przez ukrywającą się za kobietą Wendy.

- Natsu!

-Niedobrze... - szepnął, zanim jego oczy zaszły mgłą a ciało stało się szare i bez życia.

-Natsu! - blondynka jeszcze raz pisnęła.

-Piszczysz jak nawiedzone dziewczę. Nienawidzę takich dziewczyn - prychnął - Nienawidzę cię! Jesteś taka bezużyteczna, zawsze tylko czekasz aż ktoś cię uratuje i robisz z siebie bezbrona dziewczynę!

-Natsu... - szepnęła poniżana dziewczyna, która po chwili cicho załkała.

- I co znowu będziesz płakać?! Słusznie! Nie nadajesz się do niczego! To przez ciebie Lisanna zginęła! - warknął. - Myślisz, że wszystkim będzie cię teraz żal? Że kogoś w ogóle obchodzisz?! Że komukolwiek będzie przykro jak umrzesz?!

- Nie słuchaj go Lucy! - Erza odepchnęła Gray'a i Wendy.

- Żałosne... - uśmiechnął się kpiąco. - Gdyby nie ja i Gray, już dawno byś zginęła.

- Przestań... - padła na kolana, a „chmura dymu” coraz bardziej się do niej zbliżała.

- Lucy! - Erza zasłoniła blondynkę ciałem i została zainfekowana przez opary.

- Erza! - krzyknęła Lucy i chwyciła w ramiona przyjaciółkę.

-Musisz go pokonać... - szepnęła ostatecznym tchem.

-Ale ja nie jestem jeźdźcem... - po jej policzkach zaczęły spływać łzy... 
Po paru sekundach pomieszczenie zaczęło błyszczeć jaskrawym światłem, jego blask sprawił, że zainfekowane osoby cofnęła się do obszarów gdzie znajdowało się odrobinę cienia... Światło w pomieszczeniu z każdą sekundą wzmagało na sile i w chwili, gdy blask spowodował brak widoczności znikł niczym poranna mgła.

W pomieszczeniu rozległ się donośny gardłowy ryk Shādo. Był przepełniony wściekłością i złem. Dziewczyna mocniej zacisnęła powieki jakby w obawie przed tym, co ma zaraz nastąpić. W sekundzie przez pomieszczenie przeszła wielka siła, która swój kres miała dopiero za górami i lasami.

- E-erza...? - szepnęła blondynka.

- Lucy?! To ja to zrobiłam?! - ucieszyła się kobieta.

- Na to wygląda... - uśmiechnęła się i zmrużyła oczy. Z ziemi zaczęli się podnosić mieszkańcy miasta, a do dwóch dziewczyn podeszli wszyscy ich przyjaciele.

- To koniec...

- Zrobiłaś to Erzo! Świetny z ciebie jeździec! - pochwalił ją Natsu. Księżniczka zagryzła dolną wargę i wypuściła powietrze z płuc.

- Jestem zmęczona... - szepnęła Lucy i opadła lekko na Mirajane.

-Lucy! - do dziewczyny podeszła Erza, po czym lekko zaczęła uderzać ją w policzki.

-Erza... Ona zemdlała z przemęczenia... - zaczęła Mirjanne - Nie musisz jej uderzać! - krzyknęła odtrącając dłoń szkarłatnowłosej.

-Lepiej zabierzemy ja do pokoju w domu... - szepnęła Juvia zabierając z białowłosej księżniczkę i kładąc na swoje ramię.

-Juvio na pewno dasz radę? - obok niebieskowłosej zjawił się Gray - Niesienie dziewczyny to raczej męska robota. - zaśmiał się widząc jak przyjaciółka niesie blondynkę.

-Męska czy nie... To robota dla mnie! Strażniczki księżniczki! - warknęła i wyprzedziła czarnowłosego.

-Spławiła cię! - Natsu śmiejącym głosem poklepał przyjaciela po plecach. - Powodzenia w zalotach. - zaśmiał się, a Gray odpowiedział mu na to cichym warknięciem.

-Erza! - wchodząc do domu towarzystwo zatrzymała Ariana. - Co się stało z Lucy? - zapytała.

-To z przemęczenia... Odstawiamy ja do pokoju.... - odpowiedziała Erza.

-A no tak. - elfka klasnęła w dłonie - Gratulacje Erzo! Dzięki tobie miasto jest bezpieczne!

-Dziękuje... A teraz Przepraszam musimy zanieść Lucy do pokoju.

-Dobrze porozmawiamy jutro! - krzyknęła do oddalających się przyjaciół.

__________________________

Hue Hue ;333
Kolejny rozdział na blogu! Yatta!
Jeszcze tylko trzy rozdziały do sagi, która na pewno wami wstrząsnie.... 
Serdecznie dziękujmy za wszelkie uwagi w komentarzach pod poprzednim rozdziałem :D
Zapraszamy  do komentowania i Pozdrawiamy ^^